Categorie: PROGROCKKLASSIEKER DU JOUR
Barokke progrockklassieker du jour: Grand Hotel
Wij zijn natuurlijk principieel tegen decadente hotels en visschotels die meer kosten dan het jaarinkomen van de gemiddelde vakkenvuller bij Albert Heijn, maar voor deze majestueuze melodie en het muzikale…
Apocalyptische progrockklassieker du jour: The Four Horsemen
Er wordt vaak wat neergekeken op Aphrodite’s Child – wat vermoedelijk vooral te wijten is aan het soms tenenkrommende solowerk van zanger Demis Roussos – maar feit is dat het…
Protestsong du jour: America
Onderstaande hoogst originele bewerking van Leonard Bernstein’s ‘America’ kon niet iedereen bekoren. Bernstein zelf kreeg naar verluid bijna een hartverzakking toen hij het voor het eerst hoorde. De oorspronkelijke versie…
Chanson du jour: And Dream Of Sheep
De eerste song van de suite The Ninth Wave, te vinden op Hounds of Love, imho het beste album van Kate Bush. Kate beschreef de suite als “about a person…
Progklassieker du jour: Little Red Riding Hood Hit the Road
In juni 1973 viel een dronken Robert Wyatt tijdens een feest uit een raam op de derde verdieping. Door het ongeluk raakte hij vanaf zijn middel verlamd, hij heeft nooit…
Rockklassieker du jour: That Was Only Yesterday
Een legendarische Brits/Amerikaanse band, met een destijds uiterst originele mix van blues, psychedelica en prog. Van de vijf originele leden leven alleen gitarist Luther Grosvenor en toetsenist/zanger Gary Wright nog.…
Progrockklassieker du jour: Some Of Them Are Old
Het is jammer dat Brian Eno’s ‘experimentele rock’ periode eigenlijk maar een paar jaar geduurd heeft. Niet dat er iets mis is met zijn latere werk, maar op Here Come…
Progrockklassieker du jour: Starless (King Crimson)
Ik heb niet zo heel veel naar King Crimson geluisterd in mijn leven. Ik had er wel enkele cassettes van, zowel van het oude als dat van de jaren tachtig,…
Enorm lange progrock klassieker du jour: Supper’s Ready (door Steve Hackett)
Alhoewel niet mijn favoriete Genesisnummer (maar desondanks zeer gewaardeerd), is Supper’s Ready toch wel Genesis’ magnum opus, volgens mij. Manager Tony Stratton-Smith van Charisma records kreeg tranen in de ogen…
Progrockklassieker du jour: A Salty Dog
De titeltrack van Procol Harum’s derde album. De band maakte op A Salty Dog voor het eerst gebruik van een orkest. Meestal eindigt de combinatie rockband + klassiek orkest in…